από Φάκας Θεράπων | 31 Μαρ, 2017 | Χωρίς κατηγορία
“Στην Ελλάδα ΔΕΝ έχουμε κρίση” αναφέρω κάποια στιγμή σε μια εισήγηση μου και το ακροατήριο “ορμάει” κατά πάνω μου. Ξαφνικά οι παρευρισκόμενοι μετατρέπονται από ένα ήσυχο και προσηλωμένο ακροατήριο σε μια “βοή” γεμάτη ένταση και συναισθήματα.
“Ποιος πιστεύει ότι έχουμε κρίση στην Ελλάδα” ρωτάω για να ησυχάσω λίγο τα πράγματα και να κατευνάσω τα πνεύματα, Σύσσωμο το ακροατήριο σηκώνει τα χέρια του , ακόμη και εκείνοι που μέχρι τώρα δεν είχαν δείξει καμία διάθεση για αλληλεπίδραση.
“Α! έχουμε λοιπόν απόλυτη πλειοψηφία ” τους απαντάω και συνεχίζω “αφού λοιπόν είμαι ο μόνος που έχει αυτή την άποψη μπορώ να έχω την ευκαιρία να σας αιτιολογήσω την άποψη μου;” . Και μου την έδωσαν !
Δε θυμάμαι εξαιτίας ποιου ερεθίσματος σκέφτηκα να ψάξω την ερμηνεία της σε ένα λεξικό.
Ανοίγω λοιπόν αυτό του κου Μπαμπινιώτη και διαβάζω τις εξής ερμηνείες (παραθέτονται με βάση την σειρά παρουσίασης τους) :
-
Η ικανότητα του ανθρώπου να εμβαθύνει λογικά και να καταλήγει σε ορθά συμπεράσματα : πχ έκανε άστοχες εκτιμήσεις, γιατί δεν διέθετε κρίση.
-
Η άποψη, η εκτίμηση που εκφέρει κανείς για πρόσωπα. πράγματα και καταστάσεις : πχ βιαστική κρίση.
-
Αναφορικά με το στρατό . Κρίσεις : η διαδικασία κατά την οποία αποφασίζονται από αρμόδια επιτροπή οι προαγωγές και οι αποστρατείες των αξιωματικών
-
Η απόφαση δικαστηρίου
-
Η διατάραξη της ομαλής πορείας μιας διδασκαλίας, η κακή λειτουργία ή έμπρακτη αμφισβήτηση καθιερωμένων δομών αξιών, θεσμών κλπ : κρίση αξιών/θεσμών , οικονομική κρίση κλπ
“Μπα λέω τυχαίο θα είναι που βρίσκεται στην 5η θέση η ερμηνεία που αφορά την οικονομία, τους θεσμούς, τις αξίες κλπ. Για να ψάξω και σε άλλα λεξικά” σκέφτομαι.
Για να μην τα πολυλογώ , σε όσα λεξικά και αν έψαξα η ερμηνεία που αφορούσε την οικονομία ήταν από την 5η μέχρι και την 9η θέση !!!
Και σαν επιβεβαίωση των σκέψεων μου σας παραθέτω τα παρακάτω παραδείγματα.
Μια εταιρία σε μια επαρχιακή πόλη όπως η Ξάνθη κοινοποιεί στο διαδίκτυο την πρόθεση της να προσλάβει ένα άτομο για τη στελέχωση μιας συγκεκριμένης θέσης. Ακολουθεί η αποστολή βιογραφικών από τους ενδιαφερομένους και αφού γίνει η 1η επιλογή των βιογραφικών ξεκινάει η τηλεφωνική επικοινωνία για τον ορισμό των αρχικών συνεντεύξεων. Καλεί λοιπόν η εταιρία αυτούς που έχει επιλέξει και σε έναν από αυτούς γίνεται ο παρακάτω διάλογος :
-
Γεια σας από την εταιρία τάδε σας καλούμε, έχετε στείλει το βιογραφικό σας για την κάλυψη μιας θέσης
-
Α ναι , μάλιστα.
-
Θα μπορούσατε αύριο στις 12:00 να έρθετε από τα γραφεία της εταιρίας για μια συνέντευξη ;Τα γραφεία μας είναι έξω από την πόλη , στο 3ο χλμ Ξάνθης προς Καβάλα.
-
Α, είναι έξω από την πόλη τα γραφεία ; (χάριν συντομίας περνάμε κατευθείαν στην κατάληξη του διαλόγου ).Α δε νομίζω ότι θα μπορέσω να έρθω γιατί έτσι και αλλιώς και να περάσω τη συνέντευξη και πάρω τη δουλειά θα έχω πρόβλημα με το πως θα έρχομαι …
Και έρχεται κάποιος και ρωτάει : Σε μια χώρα που μαστίζεται από ανεργία κυρίως στις νεαρές ηλικίες, σε μια χώρα που η οικονομική κατάσταση γίνεται όλο και πιο δύσκολη και σε μια χώρα που οι επιχειρήσεις που προσφέρουν νέες θέσεις εργασίας (κυρίως στην επαρχία) είναι από ελάχιστες ως μηδαμινές , είναι σωστό να μας σταματάει το εμπόδιο της μετακίνησης για την απόκτηση μιας θέσης εργασίας ;
Αν αντί για τη συνέντευξη ο λόγος για την εύρεση ενός μέσου μετακίνησης ήταν η παρακολούθηση μιας συναυλίας πχ του Σάκη Ρουβά ή της Δέσποινας Βανδή ,
ή και για να είμαστε στη μόδα , αν ο λόγος για την εύρεση ενός μέσου μετακίνησης ήταν η παρακολούθηση ζωντανά των αγωνισμάτων του survivor τότε τα 3 χλμ θα ήταν εμπόδιο, τότε ποια θα ήταν η απάντηση ;
Σημείωση : Για να μην υπάρξει καμιά παρεξήγηση, σε καμιά περίπτωση δεν υπαινίσσομαι ότι τα πράγματα είναι εύκολα και ότι δεν υπάρχει πραγματική οικονομική και κοινωνική κρίση. Απλά κατά την ταπεινή μου γνώμη και βάσει τον ερεθισμάτων που λαμβάνω μέσα από τις εισηγήσεις μου φτάσαμε να έχουμε αυτού του είδους την κρίση γιατί απλά χάσαμε την κρίση σύμφωνα με τον 1ο ορισμό του λεξικού του κου Μπαμπινιώτη .
από Φάκας Θεράπων | 27 Μαρ, 2017 | Χωρίς κατηγορία
“Η παγκόσμια οικονομία δε σε πληρώνει πλέον για αυτά που ξέρει. Η Google ξέρει τα πάντα. Η παγκόσμια οικονομία σε πληρώνει για το τι μπορείς να κάνεις με αυτά που ξέρεις”Andreas Schleicher, Διευθυντής Εκπαίδευσης και δεξιοτήτων του Οργανισμού για την Οικονομική συνεργασία και Ανάπτυξη (OECD).
Η παραπάνω δήλωση παρουσιάζει με τον πιο παραστατικό τρόπο τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί τα τελευταία χρόνια στην αγορά εργασίας. Το κλασσικό μοντέλο της απόλυτης στόχευσης και εξειδίκευσης στις τεχνικές και τεχνολογικές δεξιότητες φαίνεται να μην είναι αρκετό για να εξασφαλίσει την επαγγελματική αποκατάσταση στη σημερινή εποχή και ακόμα περισσότερο στο εγγύς μέλλον.
Με άλλα λόγια η ύπαρξη τεχνικών και τεχνολογικών δεξιοτήτων είναι μεν αναγκαία συνθήκη αλλά όχι και ικανή για να μας εξασφαλίσει την επαγγελματική αποκατάσταση και επιτυχία στο μέλλον. Το συμπέρασμα αυτό έρχεται να επιβεβαιώσει και μια μελέτη του Παγκόσμιου Οικονομικού Οργανισμού (WEF), σύμφωνα με την οποία τις πρώτες 10 θέσεις των δεξιοτήτων που θα ζητούν οι εργοδότες το 2020 καταλαμβάνουν κυρίως κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες.
Την 1η θέση καταλαμβάνει η δυνατότητα επίλυσης σύνθετων προβλημάτων και ακολουθούν η κριτική σκέψη (2η θέση), η δημιουργικότητα (3η θέση), η ικανότητα διαχείρισης ανθρώπων (4η θέση) και φτάνει μέχρι τη συναισθηματική νοημοσύνη και την ικανότητα λήψης άμεσων αποφάσεων.
Την αλλαγή του τοπίου στην αγορά εργασίας έρχονται να επιβεβαιώσουν και 2 ακόμα μελέτες.
Σύμφωνα με την 1η , το 65% των παιδιών που είναι σήμερα στο δημοτικό σχολείο θα κάνουν δουλειές που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμα !
Μια άλλη έρευνα μεταξύ του προσωπικού της εταιρίας Google έδειξε πως οι καλύτεροι μεταξύ αυτών που κατείχαν διευθυντικές θέσεις δεν είναι οι ικανότεροι και οι καλύτεροι στον προγραμματισμό ή στις τεχνικές γνώσεις αλλά αντιθέτως , είναι οι διευθυντές που διαθέτουν χρόνο για να βοηθούν τους υφισταμένους τους, δείχνουν ενδιαφέρον για τη ζωή αυτών και βρίσκουν χρόνο για να τους συναντούν ξεχωριστά.
Και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Είναι απολύτως φυσιολογικό οι νέες γενεές και οι νέες τεχνολογίες να στηρίζονται στις βάσεις του παρελθόντος αλλά παράλληλα να “απαιτούν” και νέες δεξιότητες. Είναι όπως σε μια ανακαίνιση κτιρίου. Ο δομικός σκελετός παραμένει ο ίδιος , σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να ενισχυθεί κιόλας , αλλά από εκεί και πέρα όλα τα υπόλοιπα είναι καινούργια και συμβαδίζουν με τις απαιτήσεις και τις τάσεις τις εποχής.
Για να μπορέσουμε λοιπόν να αντεπεξέλθουμε σε αυτές τις προκλήσεις ο οργανισμός Partnership for the 21st Century (P21) έχει αναγνωρίσει 3 τύπους δεξιοτήτων που όλοι χρειαζόμαστε να δουλεύουμε και να αναπτύσσουμε διαρκώς :
Δεξιότητες μάθησης
Κριτική σκέψη
Δημιουργική σκέψη (Επεξεργασία πληροφορίας και συνδυασμό αυτής)
Συνεργασία
Επικοινωνία
Δεξιότητες γραμματισμού
( Η ικανότητα αναγνώρισης ψευδούς πληροφορίας στο διαδίκτυο και η ικανότητα να μοιραζόμαστε την ιστορία μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης )
Πληροφορία
Μέσα ενημέρωσης (media)
Τεχνολογία
Δεξιότητες ζωής
Προσαρμοστικότητα-Ευληξία
Πρωτοβουλία
Αυτοκαθοδήγηση
Ευθύνη
Παραγωγικότητα
Ηγεσία
Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι οι παραπάνω δεξιότητες όχι μόνο πρέπει να αποκτηθούν αλλά και να καλλιεργούνται και να εξελίσσονται διαρκώς αν θέλουμε να ανταπεξέλθουμε με επιτυχία στις προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά μας.
από Φάκας Θεράπων | 02 Μαρ, 2017 | Χωρίς κατηγορία
Πέμπτη απόγευμα, κινείσαι με το αυτοκίνητο στην πόλη. Να πάρεις το παιδί από το ένα μάθημα, να περάσεις να πάρεις και το άλλο και να τα πας και τα δύο στην προπόνηση. Με το που φτάσεις στο γυμναστήριο το ένα σου λέει ότι ξέχασε να βάλει τα αθλητικά. Ξανά πίσω στο σπίτι.
Μέσα σε όλο αυτό το πήγαινε έλα στους δρόμους της πόλης βρίσκεις κάτι που σε ενισχύει τον εκνευρισμό. Ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο σε λάθος σημείο. Εκεί είναι που βγαίνεις από το ρούχα σου. Σκέφτεσαι να πας στον ιδιοκτήτη του και να του αναφέρεις τα παράπονα σου…. μετά όμως σκέφτεσαι : σιγά μην ασχοληθώ , εγώ θα σώσω τον κόσμο. Περνάς μετά από λίγο και να το ξανά εκεί να στέκει στο ίδιο σημείο. Ε εκεί είναι που αποφασίζεις να “πάρεις” την κατάσταση στα χέρια σου. Βγάζεις μια αποκλειστική φωτογραφία και την ανεβάζεις στο FB αγωνιώντας για τα like που θα πάρει. Άραγε θα συμμερισθούν τον εκνευρισμό σου και οι άλλοι , θα κάνουν like για να νιώσεις δικαιωμένος που το “ανέβασες” είναι μερικά από τα ερωτήματα που τριγυρίζουν στο μυαλό σου.
Η ώρα περνάει, εσύ έχεις ξεχάσει το συμβάν και ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο ….
Στην άλλη άκρη της γραμμής μια ευγενική φωνή σου συστήνεται ως “υπαίτιος” για τον εκνευρισμό σου, σου ζητάει συγνώμη, σου δίνει δίκαιο. Νιώθεις ότι έχεις πετύχεις το “στόχο” σου ! και μετά σου εξηγεί και γιατί συνέβη όλο αυτό … αρχίζεις να αλλάζεις διάθεση , καταλαβαίνεις ότι αυτό που εσύ θεώρησες απλό και δίχως λόγο, ήταν τελείως διαφορετικό … και τότε σε χτυπάει κάτι στην καρδιά.
Είναι οι τύψεις σου. Είναι οι τύψεις γιατί προτίμησες :
την εύκολη λύση της κριτικής και όχι της κατανόησης,
την εύκολη λύση της άμεσης ετυμηγορίας και όχι της δεύτερης σκέψης,
την εύκολη λύση της απόδοσης ευθυνών και όχι της κατανόησης και της προσπάθειας για λύση,
την εύκολη λύση της αποστασιοποίησης και όχι της συμμετοχής.
Κέρδισες όμως κάτι εσύ από αυτή σου την επιλογή ; Κέρδισε κάτι ο συνάνθρωπος σου ;
Αν όμως δε προτιμούσες την εύκολη λύση και αποφάσιζες να γίνεις μέρος της λύσης, τι θα κέρδιζες ;
Θα έδινες τη δυνατότητα στον άλλον να καταλάβει ότι αυτό που αυτός θεωρεί ότι δεν δημιουργεί σημαντικό πρόβλημα στους άλλους δεν είναι και τόσο απλό,
θα έδινες τη δυνατότητα στον άλλον να εξηγήσει τους λόγους του
μα πάνω από όλα θα έδινες στον εαυτό σου το δώρο της συγχώρεσης, ένα δώρο που σίγουρα στο μέλλον , και όχι αναγκαστικά στο μακρινό, θα θέλεις και εσύ να το δεχθείς από κάποιον άλλον όταν θα είσαι αυτός που θα έχει κάνει το λάθος.
Σου ζητώ συγνώμη λοιπόν άγνωστε μου φίλε και σε ευχαριστώ για το μάθημα που μου έμαθες.
Πρόσφατα σχόλια