από Φάκας Θεράπων | 27 Νοέ, 2017 | Χωρίς κατηγορία
“Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι σημαντικότερος παράγοντας σε σχέση με το δείκτη νοημοσύνης σε ότι αφορά τους παράγοντες που συμβάλλουν στην επαγγελματική επιτυχία» είναι ένα από το ευρήματα πληθώρας μελετών που εδώ και πάνω από 40 χρόνια αποδεικνύουν εμπεριστατωμένα τη σημασία της Συναισθηματικής Νοημοσύνης για την επαγγελματική εξέλιξη ενός ατόμου και ενός οργανισμού .
Παρά την επιστημονική τεκμηρίωση της σπουδαιότητας και της αναγκαιότητα ενθάρρυνσης της ανάπτυξης δεξιοτήτων συναισθηματικής νοημοσύνης δεν είναι λίγες οι φορές που η ύπαρξη αυτής δεν αποφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Αιτία του παραπάνω φαινομένου είναι οι μύθοι που υπάρχουν γύρω από το θέμα.
Ή την έχεις ή δεν την έχεις
Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της συναισθηματικής νοημοσύνης συγχέονται από πολλούς με αυτά του Δείκτη νοημοσύνης. Η συναισθηματική μας νοημοσύνη δεν είναι ένα γενετικά προκαθορισμένο χαρακτηριστικό το οποίο μένει αμετάβλητο στο επίπεδο που το έχουμε κατά τη γέννηση μας. Σε αντίθεση με το Δείκτη Νοημοσύνης που η ανάπτυξη του περιορίζεται αισθητά μετά την εφηβεία, μελέτες απέδειξαν ότι η συναισθηματική μας νοημοσύνη μπορεί να ενισχυθεί, να εξελιχθεί και να αναπτυχθεί όσο μεγαλώνουμε, τόσο μέσα από στοχευμένες προσπάθειες όσο και εμπλουτιζόμενη μέσα από τις εμπειρίες που βιώνουμε.
Πρέπει να έχεις καλή συμπεριφορά απέναντι στους άλλους
Με τόσο ντόρο γύρω από την σημασία και την αξία της συναισθηματικής νοημοσύνης δεν είναι λίγες οι φορές που η έννοια της παρανοείται και μεταφράζεται στο ότι ο υψηλός δείκτης συναισθηματικής νοημοσύνης συνεπάγεται ότι πρέπει να είσαι πάντα καλός απέναντι στους άλλους. Προσοχή, σε καμία περίπτωση δεν υπονοούμε ότι πρέπει να φερόμαστε με άσχημο τρόπο στους άλλους. Δεν είναι λίγες όμως οι φορές που είναι αναγκαίο να θέσουμε τους άλλους προ των ευθυνών τους και να τους δυσαρεστήσουμε φέρνοντας τους αντιμέτωπους με κάποια αλήθεια την οποία εκούσια αποφεύγουν.
Πρέπει να εκφράζεις όλα αυτά που νιώθεις
Αποδοτική ψυχοσυναισθηματική επικοινωνία και ενσυναίσθηση δε σημαίνει ότι εξωτερικεύω και εκφράζω ότι ακριβώς σκέφτομαι και αισθάνομαι. Σημαίνει ότι αποδέχομαι τα συναισθήματα των άλλων και τα δικά μου, τα αναγνωρίζω και μαθαίνω να τα χειρίζομαι προς όφελος της ομαλής και αρμονικής συνεργασίας για την επίτευξη των κοινών στόχων.
Οι γυναίκες έχουν πιο ανεπτυγμένη τη συναισθηματική νοημοσύνη
Παρόλο που οι γυναίκες θεωρούνται γενικότερα πιο συναισθηματικές από τους άνδρες αυτό δεν συνεπάγεται αυτομάτως ότι έχουν περισσότερο ανεπτυγμένη τη συναισθηματική νοημοσύνη. Με τον όρο «συναισθηματική νοημοσύνη» εννοούμε την ικανότητα του ατόμου να επικοινωνεί αποτελεσματικά με τους γύρω του, να διαθέτει αυτοέλεγχο, αυτοπαρακίνηση, ενσυναίσθηση, αντίληψη της προοπτικής, ευελιξία και προσαρμοστικότητα. Είναι συνεπώς κατανοητό ότι αναλόγως με το φύλλο υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα ισχυρών και αδύνατων σημείων. Οι άνδρες πχ έχει αποδειχθεί από αναλύσεις ότι διαθέτουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, προσαρμόζονται πιο εύκολα και διαχειρίζονται αποτελεσματικότερα το στρες.
Από την άλλη οι γυναίκες έχουν καλύτερη επίγνωση των συναισθημάτων τους και έχουν πιο ανεπτυγμένο το αίσθημα της ενσυναίσθησης . Παρόλα αυτά όμως οι μελέτες έχουν αποδείξει κατά μέσο όρο ότι υπάρχει ισορροπία στα δύο φύλλα μεταξύ ισχυρών και αδύνατων σημείων, γεγονός που αποδεικνύει ότι το φύλλο δε διαφοροποιεί σημαντικά το επίπεδο της συναισθηματικής νοημοσύνης.
Κλείνοντας είναι αναγκαίο να τονίσουμε τη μεγάλη σημασία όχι μόνο της ύπαρξης συναισθηματικής νοημοσύνης αλλά και την ανάγκη κατανόησης των πτυχών αυτής, με απώτερο σκοπό την ενίσχυση και περεταίρω ανάπτυξη αυτής.
Και αυτό γιατί είναι επιτακτική η ανάγκη να κατανοήσουμε ότι οι νέες προκλήσεις που δημιουργούνται στη σύγχρονη εποχή απαιτούν νέα ταλέντα για την αντιμετώπιση τους.
Δημοσιεύτηκε αρχικά στο epixeiro.gr
από Φάκας Θεράπων | 20 Νοέ, 2017 | Χωρίς κατηγορία
Την έκφραση «Ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο», σίγουρα οι περισσότεροι από εμάς την έχουμε ακούσει ή χρησιμοποιήσει πολλές φορές. Μια από αυτές τις φορές όμως που την άκουσα και εγώ, είχε σαν αποτέλεσμα να μου δημιουργηθούν οι παρακάτω σκέψεις:
Αφού το «καλύτερο» είναι ο εχθρός του «καλού» μήπως γίνονται υποσυνείδητα παρανοήσεις; Μήπως υποσυνείδητα σκεφτόμαστε ότι πρέπει να προφυλάξουμε το «καλό» από το «καλύτερο»; Μήπως αν αντιστρέφαμε τους ρόλους θα είχαμε καλύτερα αποτελέσματα; Στο κάτω κάτω σε όλη τη διάρκεια του σχολείου και μετέπειτα στο πανεπιστήμιο και στην εργασία μας αυτό που συχνά ακούγαμε ήταν ότι «καλά τα πήγες, καλό είναι, αλλά μπορούσες και καλύτερα».
Το να « περιορίζουμε» τη δυναμική μας στο «καλό», στο να κάνουμε δηλαδή απλά τη δουλειά μας, δεν είναι κάτι που θα μας δώσει την ευκαιρία να ξεχωρίσουμε, γιατί είναι το αναμενόμενο. Στη σημερινή εποχή όμως κάτι τέτοιο, εκτός από αναμενόμενο, είναι πλέον και βαρετό, δεν είναι άξιο ούτε καν αναφοράς.
Και σε έναν κόσμο που η μετάδοση της πληροφορίας είναι το ζητούμενο όλων, κάτι τέτοιο αντιστοιχεί σε βέβαιη αποτυχία.
Πάμε να δούμε λοιπόν 3 λόγους για τους οποίους το “καλύτερο» πρέπει να γίνει ο εχθρός του «καλού»:
Ο πρώτος λόγος είναι γιατί όπως αναφέρει και το ρητό «είναι καλύτερα να στοχεύεις ψηλά και να μην τα καταφέρεις να βρεις ακριβώς το στόχο, παρά να στοχεύεις χαμηλά και να τον πετυχαίνεις». Στοχεύοντας στο να κάνουμε καλά της δουλειά μας, περιοριζόμαστε πολλές φορές στο να κάνουμε απλά τα απαραίτητα, τόσα ώστε να γίνει η δουλειά μας και να μην εκτεθούμε. Στο σύγχρονο όμως διαρκώς μεταβαλλόμενο και άκρως ανταγωνιστικό επιχειρηματικό περιβάλλον, το να λειτουργούμε με αυτή τη νοοτροπία του «τόσο όσο» μπορεί να χαρακτηριστεί το λιγότερο αφελές και επικίνδυνο.
Ο δεύτερος λόγος αφορά στις παρανοήσεις που δημιουργεί η έννοια του «αρκετά». Ακούμε πολλές φορές κάποιον να λέει: «Έχω κάνει τόσα πράγματα, φτάνει, είναι αρκετά» ή «Βγάζω τόσα ευρώ το μήνα, είναι αρκετά». Σίγουρα το να κάνει ή να βγάζει κάποιος «αρκετά» μπορεί να του εξασφαλίζει ότι θα εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του απέναντι στον εργοδότη του ή να καλύπτει τα έξοδα του, είναι όμως αυτά «αρκετά»; Η μεγάλη παρανόηση της έκφρασης «αρκετά», είναι το γεγονός ότι το «αρκετά» δεν είναι ποσότητα, είναι εκτίμηση. Και οι εκτιμήσεις πολλές φορές είναι λανθασμένες. Αν κάποιος αποδίδει στο 30-50% των δυνατοτήτων του, είναι αρκετό; Αν κάποιος έχει τις δυνατότητες από μια μικρή τοπική επιχείρηση να μετασχηματιστεί σε μια που δραστηριοποιείται σε εθνικό ή και διεθνές επίπεδο, θα το επιτύχει κυνηγώντας το «καλό» ή το «καλύτερο»;
Ο τρίτος και τελευταίος λόγος είναι ότι η καλύτερη μορφή ηγεσίας είναι αυτή του παραδείγματος. Πως μπορούμε να έχουμε την απαίτηση από τους υφισταμένους μας ή τους υπαλλήλους μας να επιδιώκουνε και να μην συμβιβάζονται με τίποτα λιγότερο από το «καλύτερο» όταν εμείς δεν το εφαρμόζουμε;
Αναζητώντας λοιπόν τη διαρκή επικράτηση του «καλύτερου» έναντι του «καλού» θωρακίζουμε τον εαυτό μας και τον οργανισμό μας έναντι των προκλήσεων, τον καθοδηγούμε έτσι ώστε να εκμεταλλεύεται το μέγιστο των δυνατοτήτων του και δημιουργούμε θετικά πρότυπα που παρακινούν τους άλλους να τα ακολουθήσουν.
Ας κλείσουμε λοιπόν με την ερώτηση: Κάνεις κάτι «καλό»; Πόσο γρήγορα μπορείς να το σταματήσεις και να αρχίσεις να κάνεις το «καλύτερο»;
Δημοσιεύτηκε αρχικά στο epixeiro.gr
από Φάκας Θεράπων | 13 Νοέ, 2017 | Χωρίς κατηγορία
Αναγνωρισιμότητα, φήμη, δόξα, υστεροφημία, αποδοχή, σεβασμός είναι λίγα από τα προνόμια που απολαμβάνει ένας μεγάλος ηγέτης. Είναι προνόμια που σίγουρα οι περισσότεροι από εμάς θα θέλαμε να απολαμβάνουμε και εμείς. Όλοι έχουμε όνειρα, όλοι πιστεύουμε ότι άσχετα με το επίπεδο που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή, έχουμε ένα σπάνιο και ιδιαίτερο χάρισμα και ότι μπορούμε να επηρεάσουμε τους γύρω μας, αφήνοντας το στίγμα μας. Το παράδοξο όμως είναι, ότι ενώ όλοι το ονειρευόμαστε, λίγοι τελικά είναι αυτοί που καταφέρνουν να γίνουν πραγματικοί ηγέτες και να αφήσουν το στίγμα τους. Η αιτία έγκειται στο γεγονός ότι οι μεγάλοι ηγέτες ερμηνεύουν με διαφορετικό τρόπο τον όρο ηγεσία. Για αυτούς ηγεσία δε σημαίνει προνόμια και αναγνώριση, για αυτούς ηγεσία σημαίνει θυσία.
Οι μεγάλοι ηγέτες κατανοούν ότι για να φτάσουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους και να αφήσουν το στίγμα τους πρέπει να γίνουν η αλλαγή που θέλουν να δουν στους άλλους και για αυτό είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν πρώτοι αυτοί τα παρακάτω:
Το Εγώ για χάρη του εμείς
Πρωταρχικό και εφόρου ζωής καθήκον ενός ηγέτη είναι να αναγνωρίζει και να αναπτύσσει ικανούς ηγέτες γύρω του. Για να εφαρμοστεί κάτι τέτοιο όμως θα πρέπει ο ηγέτης να παραμερίσει το (αρνητικό) εγώ του και να νιώθει σιγουριά για τον εαυτό του, γιατί πολλές φορές η ανάπτυξη των άλλων μπορεί να σημαίνει ότι αυτοί μπορεί και να τους ξεπεράσουν. Ο Adrew Carnegie, ένας από τους πλουσιότερους Αμερικανούς όλων των εποχών, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ήθελε να τον θυμούνται ως ένα άνθρωπο που ήξερε πώς να στρατολογεί στην υπηρεσία του ανθρώπους που ήξεραν πιο πολλά από αυτόν.
Τα συναισθήματα για χάρη του κοινού συμφέροντος
Η ικανοποίηση των προσωπικών συναισθημάτων λειτουργεί αντιστρόφως ανάλογα με το συμφέρον του συνόλου. Ένας ηγέτης είναι διατεθειμένος να θυσιάσει την ενστικτώδη τάση για συμπόνια ή εκδίκηση, για χάρη των μακροπρόθεσμων οφελών που θα προκύψουν για το σύνολο. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι αυτά των Ουίνστων Τσόρτσιλ και Νέλσον Μαντέλα. Ο μεν Τσόρτσιλ αναγκάστηκε να μην αποτρέψει το βομβαρδισμό της πόλης Coventry, γνωρίζοντας ότι θα χαθούν ανθρώπινες ζωές, για να μη βάλει σε κίνδυνο μια πηγή στρατιωτικών πληροφοριών με εξαιρετικά υψηλές διασυνδέσεις. Από την άλλη ο Μαντέλα , είναι ζωντανό παράδειγμα της ανθρωπιάς και του συμβιβασμού, καθώς όταν αποφυλακίστηκε και ανέλαβε την εξουσία, παρόλα τα φρικτά βασανιστήρια που υπέστη και τα 27 χρόνια φυλάκισης δεν αναζήτησε την εκδίκηση, αλλά παρότρυνε τους οπαδούς του να μην ταπεινώσουν τους αντιπάλους του και να μην εκδικηθούν για όλα εκείνα τα χρόνια του απαρτχάιντ.
Τις δικαιολογίες για χάρη των αποτελεσμάτων
Αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη θυσία που πρέπει να κάνει κάποιος για να μπορέσει να ηγηθεί. Πρέπει να αποκόψει τον εαυτό του από την ευκολία που του προσφέρει μια δικαιολογία (όσο και αν ευσταθεί αυτή) , να «κάψει» κάθε «γέφυρα» που τον συνδέει με αυτή και να αποδείξει πρώτα από όλους στον εαυτό του και μετά στους γύρω του ότι σημασία δεν έχει τι σου συμβαίνει αλλά το πώς εσύ αντιδράς σε αυτό. Στην προσπάθεια επίτευξης οποιουδήποτε στόχου, είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο, ότι θα συναντήσουμε εμπόδια. Εμπόδια που πολλές φορές είναι τόσο μεγάλα, ώστε μπορούμε να τα παρομοιάσουμε με βουνά. Τα βουνά όμως, όπως απέδειξε ο Μέγας Αλέξανδρος όταν πέρασε μαζί με τους 20.000 στρατιώτες του από ένα μονοπάτι του όρους Ζάγρος για να βρεθεί στην πλάτη των έκπληκτων Περσών, δεν αποτελούν εμπόδια, όταν οι ηγέτες είναι αποφασισμένοι και έχουν ξεκάθαρους στόχους.
Δημοσιεύτηκε αρχικά στο epixeiro.gr
από Φάκας Θεράπων | 06 Νοέ, 2017 | Χωρίς κατηγορία
Είναι εύκολο να αντιγράψεις μια επιχειρηματική διαδικασία όχι όμως και την επιτυχία αυτής!
Η αντιγραφή μιας επιτυχημένης ιδέας ή ενός προϊόντος είναι πολύ συνηθισμένη στην επιχειρηματική αρένα. Ένα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα της εποχής μας, είναι η άνθιση των καταστημάτων εστίασης και κυρίως αυτών που δραστηριοποιούνται στο χώρο του καφέ. Επιχειρήσεις τέτοιου είδους ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια σε κάθε γωνιά της Ελλάδος διεκδικώντας μια θέση στο όνειρο της επαγγελματικής επιτυχίας. Επιτυχία που πολλές φορές μπορεί να ξεπεράσει και τις πιο αισιόδοξες αρχικές προβλέψεις και να καταλήξει σε μια επιτυχημένη αλυσίδα franchise.
Γιατί όμως οι περισσότερες επιχειρήσεις που αντιγράφουν μια επιτυχημένη συνταγή είναι καταδικασμένες είτε να αποτύχουν είτε απλά να «φυτοζωούν» ;
Η απάντηση κρύβεται πίσω από μια λέξη: ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ. Η αντιγραφή σίγουρα λειτουργεί περίφημα κατά τα αρχικά στάδια της υλοποίησης μιας ιδέας. Και αυτό γιατί βοηθάει την επιχείρηση να βρει τα πατήματά της και προσφέρει σημαντική βοήθεια στη διαδικασία εκμάθησης. Εκεί όμως είναι κρυμμένη και η παγίδα της αντιγραφής γιατί πολλές φορές αυτή λειτουργεί ως δίκοπο μαχαίρι.
Η αντιγραφή κατανοεί το «τι» κάνεις και το «πως» το κάνεις αλλά όχι το «γιατί» το κάνεις
Αν προσπαθήσετε να δημιουργήσετε μια επιχείρηση στηριγμένοι αποκλειστικά και μόνο στην αντιγραφή μια άλλης επιτυχημένης προσπάθειας, τότε προσοχή γιατί η αποτυχία καραδοκεί!
Η στείρα αντιγραφή μας παραπλανεί καθώς μας δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι έχουμε κατανοήσει όλες τις παραμέτρους που οδήγησαν την άλλη επιχείρηση σε επιτυχία. Πιστεύουμε εσφαλμένα δηλαδή ότι έχουμε κατανοήσει το πώς κάτι λειτουργεί ή γιατί αυτό είναι έτσι όπως είναι. Και εκεί είναι η μεγάλη παραπλάνηση, γιατί η αντιγραφή κατανοεί το «ΤΙ» και το «ΠΩΣ» το κάνεις αλλά ΔΕΝ κατανοεί το «ΓΙΑΤΙ» το κάνεις. Η αντιγραφή μετασχηματίζει επιδερμικά τη διαδικασία ή το προϊόν χωρίς να κατανοεί όλα τα στρώματα που βρίσκονται από κάτω και αποτελούν στην ουσία το «ΓΙΑΤΙ».
Και εκεί έγκειται η διαφορά . Το «ΓΙΑΤΙ» είναι που δίνει τη δύναμη και την έμπνευση να καινοτομήσεις, να εξελίξεις και να ηγηθείς, δημιουργώντας στην ουσία μια «καινούργια» κατηγορία ή αγορά από μόνος σου. Αν απλά και μόνο αντιγράφεις, λειτουργείς στην πραγματικότητα παθητικά. Ακολουθείς πιστά τις «οδηγίες» δίχως να έχεις διάθεση να δώσεις κάτι παραπάνω. Να δώσεις κάτι από τον ίδιο σου τον εαυτό, το στίγμα σου στο προϊόν ή στην επιχείρηση σου, καθώς και στα πάντα γύρω από αυτήν: Στο πως πουλάς, προωθείς , υποστηρίζεις, εξυπηρετείς και παραδίδεις τα προϊόντα και τις υπηρεσίες σου.
Το αντίδοτο στην ψευδαίσθηση της αντιγραφής είναι η κλοπή. Όχι πραγματική αλλά μεταφορική. Η κλοπή αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια δημιουργική αντιγραφή. Καθημερινά βρισκόμαστε μπροστά σε δεκάδες ιδέες που μας προκαλούν ενθουσιασμό. Διαλέξτε αυτές που πραγματικά σας συναρπάζουν και κλέψτε τις «αποκτώντας» την κατοχή τους, γνωρίζοντας ότι δεν είναι δικιές σας. Μη μείνετε όμως εκεί! Απορροφήστε τις, επεξεργαστείτε τις, αμφισβητήστε τις, προσαρμόστε τις στα δικά σας δεδομένα, κάντε τις πραγματικό κτήμα σας και στη συνέχεια χρησιμοποιείστε τις για να δώσετε το ερέθισμα στη δική σας έμπνευση, δημιουργώντας κάτι εντελώς καινούργιο. Δημιουργήστε με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο τα δικά σας προϊόντα ή υπηρεσίες αλλά τι δική σας φιλοσοφία!
Και αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να προστατευτείτε εσείς με τη σειρά σας από τους επίδοξους αντιγραφείς. Γιατί είναι πολύ εύκολο να αντιγράψεις μια επιχειρηματική διαδικασία όχι όμως και την επιτυχία αυτής!
Δημοσιεύτηκε αρχικά στο epixeiro.gr
Πρόσφατα σχόλια