Στην Ελλάδα ΔΕΝ έχουμε κρίση !

“Στην Ελλάδα ΔΕΝ έχουμε κρίση” αναφέρω κάποια στιγμή σε μια εισήγηση μου και το ακροατήριο “ορμάει” κατά πάνω μου. Ξαφνικά οι παρευρισκόμενοι μετατρέπονται από ένα ήσυχο και προσηλωμένο ακροατήριο σε μια “βοή” γεμάτη ένταση και συναισθήματα.

“Ποιος πιστεύει ότι έχουμε κρίση στην Ελλάδα” ρωτάω για να ησυχάσω λίγο τα πράγματα και να κατευνάσω τα πνεύματα, Σύσσωμο το ακροατήριο σηκώνει τα χέρια του , ακόμη και εκείνοι που μέχρι τώρα δεν είχαν δείξει καμία διάθεση για αλληλεπίδραση.

“Α! έχουμε λοιπόν απόλυτη πλειοψηφία ” τους απαντάω και συνεχίζω “αφού λοιπόν είμαι ο μόνος που έχει αυτή την άποψη μπορώ να έχω την ευκαιρία να σας αιτιολογήσω την άποψη μου;” . Και μου την έδωσαν !

Δε θυμάμαι εξαιτίας ποιου ερεθίσματος σκέφτηκα να ψάξω την ερμηνεία της σε ένα λεξικό.

Ανοίγω λοιπόν αυτό του κου Μπαμπινιώτη και διαβάζω τις εξής ερμηνείες (παραθέτονται με βάση την σειρά παρουσίασης τους) :

1. Η ικανότητα του ανθρώπου να εμβαθύνει λογικά και να καταλήγει σε ορθά συμπεράσματα : πχ έκανε άστοχες εκτιμήσεις, γιατί δεν διέθετε κρίση.

2. Η άποψη, η εκτίμηση που εκφέρει κανείς για πρόσωπα. πράγματα και καταστάσεις : πχ βιαστική κρίση.

3. Αναφορικά με το στρατό . Κρίσεις : η διαδικασία κατά την οποία αποφασίζονται από αρμόδια επιτροπή οι προαγωγές και οι αποστρατείες των αξιωματικών

4. Η απόφαση δικαστηρίου

5. Η διατάραξη της ομαλής πορείας μιας διδασκαλίας, η κακή λειτουργία ή έμπρακτη αμφισβήτηση καθιερωμένων δομών αξιών, θεσμών κλπ : κρίση αξιών/θεσμών , οικονομική κρίση κλπ

“Μπα λέω τυχαίο θα είναι που βρίσκεται στην 5η θέση η ερμηνεία που αφορά την οικονομία, τους θεσμούς, τις αξίες κλπ. Για να ψάξω και σε άλλα λεξικά” σκέφτομαι.

Για να μην τα πολυλογώ , σε όσα λεξικά και αν έψαξα η ερμηνεία που αφορούσε την οικονομία ήταν από την 5η μέχρι και την 9η θέση !!!

Και σαν επιβεβαίωση των σκέψεων μου σας παραθέτω τα παρακάτω παραδείγματα.

Μια εταιρία σε μια επαρχιακή πόλη όπως η Ξάνθη κοινοποιεί στο διαδίκτυο την πρόθεση της να προσλάβει ένα άτομο για τη στελέχωση μιας συγκεκριμένης θέσης. Ακολουθεί η αποστολή βιογραφικών από τους ενδιαφερομένους και αφού γίνει η 1η επιλογή των βιογραφικών ξεκινάει η τηλεφωνική επικοινωνία για τον ορισμό των αρχικών συνεντεύξεων. Καλεί λοιπόν η εταιρία αυτούς που έχει επιλέξει και σε έναν από αυτούς γίνεται ο παρακάτω διάλογος :

• Γεια σας από την εταιρία τάδε σας καλούμε, έχετε στείλει το βιογραφικό σας για την κάλυψη μιας θέσης

• Α ναι , μάλιστα.

• Θα μπορούσατε αύριο στις 12:00 να έρθετε από τα γραφεία της εταιρίας για μια συνέντευξη ;Τα γραφεία μας είναι έξω από την πόλη , στο 3ο χλμ Ξάνθης προς Καβάλα.

• Α, είναι έξω από την πόλη τα γραφεία ; (χάριν συντομίας περνάμε κατευθείαν στην κατάληξη του διαλόγου ).Α δε νομίζω ότι θα μπορέσω να έρθω γιατί έτσι και αλλιώς και να περάσω τη συνέντευξη και πάρω τη δουλειά θα έχω πρόβλημα με το πως θα έρχομαι …

Και έρχεται κάποιος και ρωτάει : Σε μια χώρα που μαστίζεται από ανεργία κυρίως στις νεαρές ηλικίες, σε μια χώρα που η οικονομική κατάσταση γίνεται όλο και πιο δύσκολη και σε μια χώρα που οι επιχειρήσεις που προσφέρουν νέες θέσεις εργασίας (κυρίως στην επαρχία) είναι από ελάχιστες ως μηδαμινές , είναι σωστό να μας σταματάει το εμπόδιο της μετακίνησης για την απόκτηση μιας θέσης εργασίας ;

 Αν αντί για τη συνέντευξη ο λόγος για την εύρεση ενός μέσου μετακίνησης ήταν η παρακολούθηση μιας συναυλίας πχ του Σάκη Ρουβά ή της Δέσποινας Βανδή ,

ή και για να είμαστε στη μόδα , αν ο λόγος για την εύρεση ενός μέσου μετακίνησης ήταν η παρακολούθηση ζωντανά των αγωνισμάτων του survivor τότε τα 3 χλμ θα ήταν εμπόδιο, τότε ποια θα ήταν η απάντηση ;

 Σημείωση : Για να μην υπάρξει καμιά παρεξήγηση, σε καμιά περίπτωση δεν υπαινίσσομαι ότι τα πράγματα είναι εύκολα και ότι δεν υπάρχει πραγματική οικονομική και κοινωνική κρίση. Απλά κατά την ταπεινή μου γνώμη και βάσει τον ερεθισμάτων που λαμβάνω μέσα από τις εισηγήσεις μου φτάσαμε να έχουμε αυτού του είδους την κρίση γιατί απλά χάσαμε την κρίση σύμφωνα με τον 1ο ορισμό του λεξικού του κου Μπαμπινιώτη .