Η αξία της συνοδευτικής επιστολής !

Το παρελθόν ενός ανθρώπου είναι σαν μια βιβλιοθήκη γεμάτη με βιβλία. Η βιβλιοθήκη αυτή περιέχει βιβλία όλων των ειδών : μεγάλα & μικρά, καινούργια & παλιά, με γυαλιστερά & ταλαιπωρημένα εξώφυλλα, επιτυχημένα και διαχρονικά & αδιάφορα.
Κάποια από αυτά μας τα χάρισαν, κάποια τα έχουμε δανειστεί από έναν φίλο μας ή από μια βιβλιοθήκη και κάποια από αυτά τα αγοράσαμε μόνοι μας .
Έτσι είναι και οι εμπειρίες ενός ανθρώπου. Κάποιες από αυτές προήλθαν από πράξεις και συμπεριφορές άλλων, κάποιες προήλθαν από εικόνες και καταστάσεις που απλά γίναμε αυτόπτες μάρτυρες και κάποιες από αυτές τις αποκτήσαμε μέσα από προσπάθεια, επιμονή πληρώνοντας το αντίστοιχο «τίμημα».
Επίσης κάποια από τα βιβλία δεν μας άρεσαν καθόλου, κάποια ούτε που θυμόμαστε τι έλεγαν και κάποια μας συγκλόνισαν και μας άρεσαν τόσο πολύ που θέλουμε να τα διαβάζουμε ξανά και ξανά .
Έτσι είναι και οι εμπειρίες μας. Κάποιες προήλθαν από αποτυχίες που μας πλήγωσαν και δε μπορούμε να τις ξεπεράσουμε, κάποιες απλά τις βιώσαμε χωρίς να έχουν ιδιαίτερο αντίκτυπο και κάποιες απλά ανέδειξαν τον καλύτερο εαυτό μας και μας γέμισαν χαρά, ευτυχία και αυτοπεποίθηση .
Στην περίπτωση της πραγματικής βιβλιοθήκης, ένας άνθρωπος αν θέλει να διαβάσει ξανά ή να ανατρέξει σε ένα βιβλίο είναι λογικό και αναμενόμενο να αναζητήσει και να διαλέξει τελικά ένα από εκείνα τα βιβλία που του είχαν αρέσει και εντυπωσιάσει.
Στη ζωή μας όμως τότε γιατί συμπεριφερόμαστε διαφορετικά και ανάποδα ; Γιατί όταν θέλουμε να «ανατρέξουμε» στη «βιβλιοθήκη» της ζωής μας, έχουμε την τάση να διαλέγουμε τις περισσότερες φορές εκείνα τα «βιβλία» που δεν μας άρεσαν καθόλου ;