από coachtheday | 21 Οκτ, 2016 | Χωρίς κατηγορία
Το παρελθόν ενός ανθρώπου είναι σαν μια βιβλιοθήκη γεμάτη με βιβλία. Η βιβλιοθήκη αυτή περιέχει βιβλία όλων των ειδών : μεγάλα & μικρά, καινούργια & παλιά, με γυαλιστερά & ταλαιπωρημένα εξώφυλλα, επιτυχημένα και διαχρονικά & αδιάφορα.
Κάποια από αυτά μας τα χάρισαν, κάποια τα έχουμε δανειστεί από έναν φίλο μας ή από μια βιβλιοθήκη και κάποια από αυτά τα αγοράσαμε μόνοι μας .
Έτσι είναι και οι εμπειρίες ενός ανθρώπου. Κάποιες από αυτές προήλθαν από πράξεις και συμπεριφορές άλλων, κάποιες προήλθαν από εικόνες και καταστάσεις που απλά γίναμε αυτόπτες μάρτυρες και κάποιες από αυτές τις αποκτήσαμε μέσα από προσπάθεια, επιμονή πληρώνοντας το αντίστοιχο «τίμημα».
Επίσης κάποια από τα βιβλία δεν μας άρεσαν καθόλου, κάποια ούτε που θυμόμαστε τι έλεγαν και κάποια μας συγκλόνισαν και μας άρεσαν τόσο πολύ που θέλουμε να τα διαβάζουμε ξανά και ξανά .
Έτσι είναι και οι εμπειρίες μας. Κάποιες προήλθαν από αποτυχίες που μας πλήγωσαν και δε μπορούμε να τις ξεπεράσουμε, κάποιες απλά τις βιώσαμε χωρίς να έχουν ιδιαίτερο αντίκτυπο και κάποιες απλά ανέδειξαν τον καλύτερο εαυτό μας και μας γέμισαν χαρά, ευτυχία και αυτοπεποίθηση .
Στην περίπτωση της πραγματικής βιβλιοθήκης, ένας άνθρωπος αν θέλει να διαβάσει ξανά ή να ανατρέξει σε ένα βιβλίο είναι λογικό και αναμενόμενο να αναζητήσει και να διαλέξει τελικά ένα από εκείνα τα βιβλία που του είχαν αρέσει και εντυπωσιάσει.
Στη ζωή μας όμως τότε γιατί συμπεριφερόμαστε διαφορετικά και ανάποδα ; Γιατί όταν θέλουμε να «ανατρέξουμε» στη «βιβλιοθήκη» της ζωής μας, έχουμε την τάση να διαλέγουμε τις περισσότερες φορές εκείνα τα «βιβλία» που δεν μας άρεσαν καθόλου ;
από coachtheday | 16 Οκτ, 2016 | Χωρίς κατηγορία
Το αίσθημα του φόβου δεν υπάρχει εκ γενετής στον άνθρωπο, τουλάχιστον όχι στη μορφή που το βιώνει κάποιος όσο μεγαλώνει. Είναι ένα συναίσθημα που ενισχύεται ή περιορίζεται ανάλογα με τις εμπειρίες του κάθε ανθρώπου. Όπως και να έχει όμως είναι δημιούργημα της φαντασίας μας. Εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε ανάλογα με τις εμπειρίες, τη διάθεση, και ψυχολογική μας κατάσταση και τα δεδομένα της στιγμής το πόσο θα επιτρέψουμε το φόβο να μας επηρεάσει και τελικά το πόσο θα μας περιορίσει .
Και για να γίνει πιο κατανοητό θα φέρουμε ως παράδειγμα ένα 2 χρονο παιδί ύψους περίπου 70 εκατοστών και 2 διαφορετικές περιπτώσεις.
Στην 1η περίπτωση το παιδί είναι ανεβασμένο σε ένα τοιχάκι ύψους περίπου 90 εκατοστών . Στη 2η περίπτωση το παιδί είναι ανεβασμένο σε ένα τραπέζι ύψους περίπου 1 μέτρου.
Στην 1η περίπτωση το παιδί προσπαθεί να κατέβει από το τοιχάκι , έχει γυρίσει και γείρει προς το τοιχάκι αφήνοντας το κορμί του να γλιστρήσει ελεγχόμενα προς τα κάτω και έχει καταφέρει να φτάσει το πόδι του σε απόσταση 10 εκατοστών από το έδαφος (χωρίς φυσικά να το έχει αντιληφθεί γιατί δεν κοιτάζει προς τα κάτω). “Αισθανόμενο” ότι δεν μπορεί να κατέβει με ασφάλεια από το τοιχάκι , σταματάει την προσπάθεια , ανεβαίνει ξανά πίσω, αξιολογεί την κατάσταση εκ νέου και ξαναπροσπαθεί να κατέβει. Και αυτή τη φορά , ενώ το πόδι του έχει φτάσει λίγα μόλις εκατοστά από το πάτωμα , εγκαταλείπει την προσπάθεια του και ανεβαίνει ξανά στο τοιχάκι όπως και παρατάει εντελώς την προσπάθεια και κλαίγοντας ζητάει τη βοήθεια του μπαμπά ή της μαμάς για να κατέβει τελικά από το τοιχάκι.
Στη 2η περίπτωση , το παιδί ανεβαίνει στο τραπέζι και σηκώνεται όρθιο. Και ενώ το βλέμμα του βρίσκεται σε ύψος περίπου διπλάσιου του ύψους του , όταν κάποιος δε του κάνει το χατήρι αρχίζει να “χτυπιέται” κλαίγοντας και χοροπηδώντας, χωρίς να το ενδιαφέρει ή να το φοβίζει το ύψος στο οποίο είναι ανεβασμένο.
Ένα άλλο παράδειγμα βρίσκει εφαρμογή και στους μεγάλους . Αναλογιστείτε σε πρώτη φάση την προσπάθεια κάποιου να περπατήσει ισορροπώντας σε μια σιδηροδρομική ράγα , πλάτους το πολύ 10 εκατοστών σε αντιδιαστολή με την προσπάθεια το ίδιου ατόμου να περπατήσει ισορροπώντας σε ένα τοίχο ύψους 2 μέτρων και πλάτους 20 εκατοστών !!!
Τα παραπάνω παραδείγματα μας αποδεικνύουν ότι πολλές φορές ο φόβος μας οδηγεί να υπερεκτιμούμε τα εμπόδια και υποεκτιμούμε τους κινδύνους !
από coachtheday | 08 Οκτ, 2016 | Χωρίς κατηγορία
Το τοπίο στην αναζήτηση εργασίας είναι σε όλους μας γνωστό. Η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει στην απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας. Μέσα σε αυτό το ζοφερό σκηνικό καλούμαστε όλοι να διεκδικήσουμε μια “θέση στην ήλιο” που δεν είναι άλλη από την πολυπόθητη εύρεση εργασίας. Σε αυτή την προσπάθεια μας κάνουμε όλα αυτά που πρέπει . Συντάσσουμε το βιογραφικό μας, κάνουμε έρευνα σε όλα τα μέσα , έντυπα και ηλεκτρονικά και γενικά κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να αυξήσουμε τις πιθανότητες για επιτυχή κατάληξη της αναζήτησης μας . Κάνουμε και κινήσεις που δεν είναι και οι πλέον βολικές όπως πχ να επισκεφτούμε οι ίδιοι τα γραφεία μιας επιχείρησης για να αφήσουμε το βιογραφικό μας ακόμα και χωρίς να υπάρχει ανοιχτή αγγελία.
Συγχαρητήρια !!! Είστε επαγγελματίες ….. ή μήπως όχι ;
Η απάντηση στην παρακάτω ιστορία :
Πρωί ,11:00 περίπου και στο γραφείο έχει αρκετή κίνηση. Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο και σε ενημερώνουν από την γραμματεία ότι είναι κάποιος κύριος ο οποίος ενδιαφέρεται να αφήσει το βιογραφικό του. Την περίοδο αυτή δεν υπάρχει ζήτηση . Ζητάς ευγενικά από τη γραμματέα να ενημερώσει τον κο να περιμένει για λίγο μέχρι να ολοκληρώσεις την εργασία σου. Σε λίγο συναντιέσαι μαζί του. Είναι νεαρός στην ηλικία. Σου δίνει το βιογραφικό του και ξεκινάτε την κουβέντα. Αποδεικνύεται ότι το αντικείμενο τον σπουδών και η μικρή εργασιακή εμπειρία του είναι σχετικά με το εποχικό προσωπικό που κάθε χρόνο προσλαμβάνει η εταιρία.Πολύ ωραία σκέφτεσαι.Τελειώνοντας η κουβέντα του ζητάς να στείλει και ηλεκτρονικά το βιογραφικό του και τον συμβουλεύεις να κάνει κάποιες διορθώσεις στον τρόπο παρουσίασης των πληροφοριών του στο βιογραφικό καθώς επίσης και να εντάξει κάποιες επιπλέον πληροφορίες . Τον ευχαριστείς και τον χαιρετάς .
Μετά από 1-2 μέρες έρχεται και το βιογραφικό του ηλεκτρονικά . Μόνο που είναι ακριβώς ίδιο , χωρίς καμία απολύτως διόρθωση και χωρίς την προσθήκη των επιπλέον πληροφοριών που του είχες ζητήσει …..
Η παραπάνω ιστορία αποδεικνύει για ακόμα μια φορά ότι η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά. Αν δείχνεις στον άλλον ότι σε απλά πράγματα και πριν πάρεις τη θέση δεν είσαι αποτελεσματικός και αξιόπιστος ότι γνώμη και να έχει σχηματίσει για σένα μέχρι εκείνη τη στιγμή “κλονίζεται” ισχυρά και αναλόγως με τον υπεύθυνο και το μέγεθος της εταιρίας η εικόνα αμαυρώνεται ή γκρεμίζεται.
Γιατί όσο υπέροχο και πανάκριβο να είναι ένα ρούχο άμα λερωθεί με έναν, έστω και πολύ μικρό λεκέ, δεν υπάρχει περίπτωση να το φορέσεις ….
από coachtheday | 07 Οκτ, 2016 | Χωρίς κατηγορία
Όσο ήμουν μαθητής ή φοιτητής, αν με ρωτούσε κάποιος ποια είναι τα αγαπημένα μου μαθήματα , σίγουρα τα μαθηματικά δεν ήταν από τις πρώτες μου επιλογές. Περνώντας τα χρόνια όμως άρχισα να καταλαβαίνω ότι υπάρχει μια “μαγεία” και μια αλήθεια μέσα σε αυτά που αν είσαι έτοιμος να τη δεχθείς, τότε μόνο κερδισμένος μπορεί να είσαι .Και αυτό γιατί θα εκπλαγείς με το πόσες εφαρμογές,πραγματικές ή μεταφορικές αυτών μπορείς να βρεις στη καθημερινή σου ζωή.
Για του λόγου το αληθές πάμε να δούμε ένα παράδειγμα:
έχουμε την εξίσωση Π*Ε*Δ=Μ,
Από τα μαθηματικά τώρα ξέρουμε ότι αρκεί ένας από του παράγοντες του αριστερού σκέλους της εξίσωσης να είναι μηδέν και τότε το αποτέλεσμα αυτής είναι μηδέν ή αν ένας από του παράγοντες του αριστερού σκέλους της εξίσωσης είναι αρνητικός και τότε και το δεξιό σκέλος αυτής θα είναι υποχρεωτικά αρνητικός.
Για να δούμε τώρα πως αυτό μπορεί να μεταφερθεί και πρακτικά στη ζωή μας.
Ας υποθέσουμε ότι
Π = Το Παρελθόν μας
Ε= Η Εστίαση μας
Δ= Η Δράση μας
και
Μ= Το Μέλλον μας ή αναλυτικά η εξίσωση :
Παρελθόν * Εστίαση * Δράση = Μέλλον .
Και τίθενται τα παρακάτω εύλογα “Μαθηματικά” ερωτήματα και καλείται ο καθένας να δώσει τι δικές του απαντήσεις :
Αν η εστίαση μας είναι στο “αρνητικό” Παρελθόν μας, ποιο θα είναι το μέλλον μας ?
Αν η εστίαση μας είναι στο “θετικό” Παρελθόν μας αλλά η Δράση μας είναι μηδενική, ποιο θα είναι το μέλλον μας?
από coachtheday | 07 Οκτ, 2016 | Χωρίς κατηγορία
Aν η αναζήτηση εργασίας είναι ψυχοφθόρα διαδικασία , η εργασία με σύμβαση ορισμένου χρόνου , και ειδικά μικρής διάρκειας , δεν πάει πίσω. Και τι εννοούμε με αυτό. Το να εργάζεσαι σε μια εταιρία για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα σημαίνει ότι η επιχείριση χρειάζεται οπωσδήποτε ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού της για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα χωρίς όμως να είναι σίγουρο ότι αυτό θα συνεχίσει να ισχύει και μετά τη λήξη της σύμβασης ή και αν ισχύει αν θα μπορεί η επιχείριση να “σηκώσει” το οικονομικό κόστος της μισθοδοσίας.
Οι παραπάνω σκέψεις προήλθαν μετά από μια συζήτηση της οποίας το περί το κατά πόσο κάποιος που έχει προσληφθεί με σύμβαση ορισμένου χρόνου μικρής διάρκειας είναι δικαιολογημένος ή όχι αν σκέφτεται ότι “ε στην τελική και γιατί να δώσω το 100% των δυνατοτήτων μου , αφού έτσι και αλλιώς μετά από πχ 5 μήνες θα λήξει χωρίς να ανανεωθεί η σύμβαση μου.
Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα θα απαντηθεί με τη βοήθεια μιας ιστορίας :
Είσαι πχ επαγγελματίας ποδοσφαιριστής , ας πούμε σε μια μεγάλη ομάδα όπως Ρεάλ ή Μπάρτσα, είσαι όμως αναπληρωματικός και όχι βασικός . Έχεις δηλαδή να
τους καλύτερους ποδοσφαιριστές του πλανήτη για μια θέση στη Βασική ομάδα και είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι θα συμμετέχεις σε ελάχιστους αγώνες ως αλλαγή , αν όχι σε κανέναν .
Εσύ όμως συμμετέχεις κανονικά στις προπονήσεις και την προετοιμασία της ομάδας καθώς και σε όλα τα ταξίδια για τους αγώνες αυτής. Ακολουθείς δηλαδή ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα προπόνησης με όλους τους άλλους : Εντατική προετοιμασία μέσα στο κατακαλόκαιρο , μακρυά από το σπίτι σου, 2 προπονήσεις τη μέρα , ακόμη και υπό βροχή , ζέσταμα πριν την έναρξη του αγώνα και άλλα πολλά .
Και εκεί έρχεται το δίλημμα γιατί υπάρχουν 2 επιλογές για το πως αντιμετωπίζεις την όλη κατάσταση :
1) Γκρινιάζεις για την κατάσταση και αναρωτιέσαι για ποιο λόγω πρέπει να τα τραβάς όλα αυτά , αφού στην τελική δεν θα παίξεις στον αγώνα.
ή 2) Δίνεις συνέχεια τον καλύτερο σου εαυτό και έτσι ώστε να αναγκάσεις τον προπονητή να σου δώσει τελικά μια ευκαιρία ή όταν θα προκύψει μια ευκαιρία για να παίξεις είτε επειδή κάποιος συμπαίκτης σου άλλαξε ομάδα είτε για οποιοδήποτε άλλο λόγω πχ γιατί τραυματίστηκε .
Και τότε αν είσαι έτοιμος , γίνεσαι από μόνιμος αναπληρωματικός εν δυνάμει Super Star !
Πρόσφατα σχόλια